Vanmorgen viel me weer iets typisch Canadees op waar ik als Nederlander nog steeds niet aan gewend ben. Het ontbreken van het befaamde koekje bij de koffie!
We zaten heerlijk op ons balkon (ik wilde zeggen balkonnetje, maar ons balkon is echt mega groot dus daar kom ik niet mee weg) in het eerste lentezonnetje van een bakkie te genieten toen onze oude buren met hun oppashond langsliepen. We nodigden ze natuurlijk uit voor een kopje koffie en behalve speculaasjes (waar de meeste Canadezen niet erg dol op zijn, dus heb ik die maar niet aangeboden) had ik geen koekjes in huis. Gelukkig niet getreurd, want als je hier geen koekje aanbiedt dan is er geen man overboord al voelt het voor mij altijd alsof ik geen goede gastvrouw ben. Het wordt niet gemist, want ze kennen het niet. Het is veel eerder een belediging als je met een miezerig klein kopje koffie aankomt. Maar… laten we wel wezen… dit is een van de dingen die ik met graagte in Canada in zou voeren… het koekje bij de koffie…
Hoezo Wereldburger? 
gewoon zelf bakken, boterkoekjes heerlijk en zo klaar, moet ik hier in Duitsland ook!, die duitse “kekse” zijn ook niet te pruimen. Gelukkig zitten we wat dichterbij NL. zodat we steeds lekkere koekjes mee kunnen brengen.
Grappig dat je erover begint, want boterkoek vinden Canadezen dus heerlijk (heb ik eigenlijk pas onlangs uitgevonden), dus dat is mijn nieuwe favoriet om naar een potluck mee te nemen.